Αν σκεφτείτε ότι:

•  είχαν προηγηθεί οι Τουρκικές επιθέσεις του 1537, 1571 και 1573 οι οποίες ερήμωσαν μεγάλο μέρος του νησιού.
• Οι Τούρκοι είχαν κατακτήσει λίγα χρόνια πριν (1669) το Χάνδακα, το τελευταίο φρούριο της Κρήτης, και η Κέρκυρα ήταν γεμάτοι από πρόσφυγες εκείνου του πολέμου.

τότε θα καταλάβετε με τι τρόμο αλλά και αποφασιστικότητα αντιμετώπισαν αυτή την επίθεση. Την πιο οργανωμένη επίθεση της Τουρκίας προς την Δύση.

Η θέση της Κέρκυρας δεν ήταν καθόλου εύκολη παρότι, είχε φτάσει εδώ, για να διοικήσει την άμυνα, ο φημισμένος Σάξονας στρατηγός κόμης Σούλεμπουργκ.

Για να βοηθηθεί η άμυνα της Κέρκυρας και των στενών της Αδριατικής, οι Αυστριακοί κάνουν αντιπερισπασμό με επίθεση στα εδάφη της Ουγγαρίας και τελικά νικούν στο Πετερβαρντάιν τους Τούρκους (5 Αυγούστου) ξεκινώντας την απελευθέρωση της Ουγγαρίας.

Στις 11 Αυγούστου οι Τούρκοι μετά από αιματηρότατες αλλά άκαρπες επιθέσεις, εγκαταλείπουν ξαφνικά την πολιορκία και φεύγουν αφήνοντας μέρος των προμηθειών τους σαν κυνηγημένοι.

Ο πόθος της νίκης, ο φόβος του χαμού, η ανέλπιστα εύκολη σωτηρία και ο Αύγουστος, θεμελίωσαν στην ψυχή των Κερκυραίων τούτες τις γιορτές τις οποίες αφιέρωσαν στον προστάτη Άγιο της πόλης και του νησιού.  Αυτό το θαύμα του Αγίου τους, συνεχίζουν να γιορτάζουν ακόμη και σήμερα.

Στον κόμη Σούλεμπουργκ έφτιαξαν άγαλμα ενώ ήταν εν ζωή (πράγμα σπάνιο) το οποίο θα δείτε στην είσοδο του παλαιού φρουρίου.